Ieder jaar loop ik er weer tegen aan: kinderen die hun werk laten liggen tot het laatst mogelijke moment en dan vaak gefrustreerd raken omdat ze het gevoel krijgen dat het ze boven het hoofd groeit. Hoe help ik hen het beste?
Het daadwerkelijke probleem bij de meeste leerlingen met dit soort moeilijkheden is dat zij de gehele taak niet kunnen overzien. Ze zien er tegen op, weten niet waar te beginnen en stellen het daardoor uit.
Ik heb al meerdere dingen gedaan om hen te ondersteunen: inkorten van de taak, gebruik van een persoonlijke time-timer of het werk deels mee naar huis laten nemen om het zo over een langere periode te verspreiden. Maar dit alles niet met de constante uitwerking waar ik zo naar op zoek was.
Uiteindelijk was mijn oplossing zo simpel dat ik soms nog steeds vol verbazing zie dat het ook nu, na een aantal maanden, nog steeds werkt in mijn groep 3.
Iedere maandag krijgen de desbetreffende leerlingen een kaart met daarop een aantal vakjes. Elk vakje staat voor een bladzijde van de verplichte taak die zij voor die bewuste week af moeten hebben. Na het maken van een bladzijde mogen zij een sticker plakken op een van de vakjes. Ze hebben een eigen stickervel in hun lade liggen. Zo ontvangen ze een beloning (van zichzelf) én zien ze hun taak kleiner worden. Ook zien ze in een oogopslag hoeveel werk er nog voor hen ligt.
Dit principe gebruik ik ook bij het lezen van een boek (zoveel vakjes voor zoveel bladzijdes), het maken van het rekenwerkboek (zoveel vakjes voor zoveel sommen) en op nog heel veel meer momenten van de dag.
Deze methode ondersteunt de leerlingen waardoor deze meer tijd hebben voor andere (voor hen soms leukere) taken en daardoor in gaat zien dat het afmaken van de bewuste taak ook voor henzelf een meerwaarde heeft. Je werkt dus niet alleen aan het huidige probleem maar ook aan het overkoepelende planningsprobleem. Wat niet wil zeggen dat het probleem helemaal weg is natuurlijk...
Het aftekenformulier kan je hier vinden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten